Belang van een multidisciplinaire opvolging van hoofd- en halskankers

Nieuws (19/09/2023)

Het belang van een multidisciplinaire opvolging van hoofd- en halskankers

Risicofactoren en alarmsignalen voor hoofd- en halskankers
Hoofd- en halskankers omvatten alle tumoren die zich ontwikkelen in de bovenste luchtwegen en onderdelen van het spijsverteringsstelsel of NKO: mond, wang, gehemelte, neus, sinussen, keel, strottenhoofd, larynx, ... Drie risicofactoren zijn alvast duidelijk geworden en te vermijden: tabak, alcohol en het humaan papillomavirus (HPV), een wijdverspreid seksueel overdraagbaar virus dat verschillende kankers kan veroorzaken, waaronder keelkanker. HPV-vaccinatie is dus belangrijk in de strijd tegen deze kankers en moet vóór de puberteit aan zowel jongens als meisjes worden toegediend. Hoe vroeger de kanker wordt opgespoord, hoe vroeger hij behandeld kan worden en hoe groter de kansen op genezing zijn. Met de volgende regel van 1 op 3 kan kanker snel worden opgespoord en tijdig worden behandeld. Als u meer dan 3 weken last heeft van een van deze symptomen, negeer dit dan niet en raadpleeg uw huisarts, die u indien nodig zal doorverwijzen naar een specialist

• Keelpijn, een zweertje in de mond, of een rode of witte vlek
• Heesheid
• Een zwelling in de hals
• Pijn of moeilijkheden bij het slikken
• Een neus die aan één zijde verstopt zit of bloed in het snot
  

Verschillende behandelopties
Kankers van de bovenste luchtwegen en onderdelen van het spijsverteringsstelsel hebben een impact op essentiële lichaamsfuncties: ademen, spreken of eten. De behandeling van deze pathologieën gebeurt op de meest doeltreffende manier om deze essentiële lichaamsfuncties zo veel mogelijk te bewaren. De beschikbare behandelopties zijn een operatie, bestraling, chemotherapie, immuuntherapie en gerichte therapieën (monoklonale antilichamen). Het dossier van elke patiënt wordt besproken door een multidisciplinair team om een optimale en gepersonaliseerde behandeling te garanderen.

Belang van paramedische begeleiding
Naast de behandeling is het essentieel dat de patiënten ook paramedisch opgevolgd worden met rookstopbegeleiding, psychologische ondersteuning, voedingsvoorschriften, logopedie of kinesitherapie. Deze verschillende vormen van ondersteuning zijn erop gericht de patiënten in de best mogelijke toestand te brengen voor hun behandeling en hen op te volgen gedurende hun hele zorgtraject. Aangezien de patiënten tijdens hun behandeling in contact komen met verschillende zorgverleners, kunnen ze rekenen op één aanspreekpunt: de Coördinerend Verpleegkundigen voor Oncologische Zorgen (CVZO)

Partnerpatiënten, een essentiële schakel in de opvolging
Ook al is er steeds een CVZO, dan nog vinden de patiënten het soms moeilijk om zich een concrete voorstelling te vormen van hun eigen situatie. Dat zorgt voor een gevoel van onbehagen en veel stress. Kankerpatiënten tonen zelden hun emoties in aanwezigheid van hun arts, ofwel omdat ze zich dan ongemakkelijk voelen of omdat ze vrezen voor stigmatisatie (Fitch en McAndrew, 2011). Partnerpatiënten kunnen dan ook een essentiële schakel zijn in de opvolging. Zij kunnen immers geruststellen omdat ze hetzelfde zorgtraject hebben doorlopen. Zo kunnen de patiënten praten met iemand die hun vragen en bezorgdheden begrijpt. De ontmoeting vindt altijd plaats zonder artsen zodat er vrij gesproken kan worden buiten de zuiver medische context. Tijdens die momenten kunnen bijvoorbeeld heel concreet de resultaten van een operatie of andere behandelingen besproken worden, en kan vooruitgeblikt worden naar het leven na de kanker.